• Tekstowa podstrona


    • Niestety, przyszło nam pracować w takich warunkach. Postawiono nam niełatwe zadanie, które mam nadzieję wypełnić, w pełni angażując się w tym ciężkim dla nas wszystkich czasie.  Liczę, że niedługo spotkamy się w komplecie.



       23.03.2020 - 27.03.2020

      Terapia pedagogiczna Oa

      Jan Brzechwa ‘’Przyjście wiosny’’

      https://www.youtube.com/watch?v=IK7I3VNDCBk

      Obejrzyj program TV

      https://www.youtube.com/watch?v=b6K4yDMGe1w

      Pokoloruj

      https://www.kolorowankionline.net/idzie-wiosna

      https://www.e-kolorowanki.eu/wiosna-kolorowanki/wiosna-na-lace/

       

       


      23.03.2020 - 27.03.2020

      Zadania rewalidacyjne na ten tydzień, niech dziecko:

      1. pościele samodzielnie łóżko,
      2. przygotuje stół do posiłku,
      3. posprząta stół po obiedzie, starsze dzieci można zachęcić do pozmywania naczyń,
      4. poogląda lub podejmie próbę czytania książki z domowej biblioteczki.

      Dziecko samodzielnie wykonuje wszystkie zaproponowane czynności?  Świetnie, to może wtajemniczymy je w sztukę gotowania. Zachęcam do włączania dziecka do codziennych zajęć domowych, aby stało się jak najbardziej samodzielne. 

      Zabawy i ćwiczenia rozwijające uwagę słuchową dziecka.
      Propozycje :

      1. Co słyszą moje uszy: zasłaniamy dziecku oczy, następnie prosimy, żeby opisało co słyszy wokół siebie.
      2. Rozpoznaj dźwięki: kładziemy przed dzieckiem od 3 do 5 przedmiotów (w zależności od jego wieku i umiejętności) mogą to być np. klucze, garnek z łyżką, monety, foliowa torebka, instrumenty, to co mamy pod ręką i wydaje dźwięk. Następnie dziecko po kolei sprawdza każdą rzecz i próbuje zapamiętać jaki dźwięk dany przedmiot wydaje. Kolejnym elementem zabawy jest rozpoznawanie przedmiotów  tylko za pomocą słuchu, dziecko zamyka lub zasłania oczy.
      3. Gdzie się schował budzik: dziecko wychodzi z pokoju, my w tym czasie chowamy budzik (ustawiamy go w ten sposób, aby zadzwonił np. po 10-15 sekundach od wejścia dziecka z powrotem do pokoju), zadaniem dziecka jest odnaleźć budzik po jego dźwięku.
      4. Skąd dochodzi dźwięk: zadaniem dziecka jest podążanie z zamkniętymi oczami za dźwiękiem np. dzwoneczka, gwizdka, grzechotki. Uwaga, przed przystąpieniem do zabawy sprawdźmy czy przestrzeń, w której odbywać się będą ćwiczenia jest bezpieczna, pozbawiona kantów i przeszkód o które dziecko może się zaczepić.
      5. Kto mnie woła: dziecko nie widzi osób, które je wołają, można zmieniać barwę i natężenie głosu np. mama może mówić bardzo grubym głosem, a ktoś inny cieniutkim.
      6. Ile dźwięków słyszysz? Odgadywanie ilości wystukanych, wyklaskanych dźwięków.
      7. Co możemy zrobić jeszcze, np. pobawić się w głuchy telefon, pograć na instrumentach lub pokrywkach i garnkach, zmieniać natężenie głosu, mówić szeptem, normalnie lub głośno, pośpiewać, recytować wiersze np. jak roboty, jak staruszkowie, jak małe dzieci, jak ktoś smutny lub wesoły.
        Zachęcam do wspólnej zabawy.

       

       Strony edukacyjne i linki do ćwiczeń

      https://www.gov.pl/web/edukacja/materialy-cwiczeniowe-dla-uczniow-niepelnosprawnych-dostosowane-do-nowej-podstawy-programowej-ksztalcenia-ogolnego?fbclid=IwAR2KvtsiGWD5vHmMPFcEODeGKt2_6I1XONgo5YIjH7t6beJNoEZ_740FvZk

      https://drive.google.com/file/d/15_HRFtY2DSPUmJnKSBn_64vlwbL8wqmi/view?fbclid=IwAR2UfPsMgD4FBt2p7KbkgCmKBibq-Qu9WHqA6vsiQuwmH1dpdrkP-wrkWYE

      http://pisupisu.pl/baza-wiedzy

      http://pisupisu.pl/klasa8/quo-vadis-test-1

      http://pisupisu.pl/klasa6/felix-net-i-nika-oraz-gang-niewidzialnych-ludzi-test-1

      https://dyktanda.online/

      https://samequizy.pl/test-z-ortografii/

      https://puzzlefactory.pl/pl/kategorie/zwierzeta/bardzo-latwe


       

       

       


      Praca w domu w celu utrzymania ciągłości terapii w czasie pandemii

      dla uczestników zajęć korekcyjno-kompensacynych

       

      Ćwiczenia w czytaniu                                                                                                                                                                                                         1. Wybrać interesujący tekst – książka, gazetka                                                                                                                                                                   2. Do ćwiczeń w czytaniu najlepiej nadają się teksty krótkie, pisane dużą czcionką                                                                                                         3. Należy zadbać o odpowiednią atmosferę towarzyszącą ćwiczeniom w czytaniu (dobry humor dziecka i rodzica).                                                      4. Rodzic sam powinien najpierw dla zaczęty zacząć dziecku czytać coś interesującego.                                                                                                5. Dziecko powinno palcem i wzrokiem śledzić słowa czytane przez rodzica.                                                                                                                 6. Czytając teksty należy dbać o odpowiednią intonację poszczególnych słów.                                                                                                                7. Tempo czytania należy dostosować do możliwości śledzenia tekstu przez dziecko.                                                                                                    8. Nie należy dziecka ponaglać przy jego samodzielnym czytaniu.                                                                                                                                    9. Należy teksty czytać na zmianę (raz rodzic, raz dziecko poszczególne fragmenty).                                                                                                    10. Dziecko powinno samodzielnie czytać coraz dłuższe fragmenty.                                                                                                                                11. Można korzystać z pomocy technicznych – nagrać czytanie dziecka, a następnie je odtwarzać.                                                                                12. Sprawdzać każdorazowo stopień zrozumienia tekstu czytanego przez dziecko.                                                                                                        13. Można korzystać z książek „mówionych” – dziecko powinno śledzić wzrokiem czytany tekst.

       Ćwiczenia w pisaniu                                                                                                                                                                                                          1. Nauczyć się zasad pisowni: ó – u, rz – ż, ch – h.                                                                                                                                                            2. Założyć zeszyt ćwiczeń domowych.                                                                                                                                                                               3. Wykonywać ćwiczenia w domu, co najmniej dwa razy w tygodniu, za każdym razem przypominać sobie zasady pisowni, zapisywać daty ćwiczeń • wykonywać ćwiczenia typowo ortograficzne • ćwiczyć pisanie ze słuchu (dyktanda).                                                                                 4.Samodzielnie sprawdzać błędy, następnie prosić drugą osobę o skontrolowanie.                                                                                                          5. Nie pozostawiać nie poprawionych błędów w zapisie (nie przekreślać błędu, nie pisać na błędzie, nad błędem). Każdy błąd musi być wymazany lub zamalowany korektorem i musi być wpisana poprawna litera.                                                                                                                                   6. Nie wypisywać po kilkanaście razy jednego wyrazu, lepiej ułożyć z nim kilka zdań (zastanowić się co dany wyraz znaczy, jaką zasadę pisowni można zastosować w jego zapisie).                                                                                                                                                                                    7. Korzystać ze stron Internetowych.

      Dyktando w 10 punktach – z komentarzem ortograficznym( opr.: prof. Dr hab. Marta Bogdanowicz)                                                                          1. Umów się z dzieckiem, że codziennie będziecie robić dyktando obejmujące 3 zdania. Wymyślcie wspólnie nagrodę po każdym tygodniu pracy.                                                                                                                                                                                                                                   2. Zaznacz w książce dziecka 3 zdania i przeczytaj na głos pierwsze zdanie.                                                                                                                    3. Dziecko powtarza zdanie i omawia pisownię każdego wyrazu (podaje zasady pisowni).                                                                                             4. Dziecko zapisuje zdanie (podobnie postępuje z następnymi zdaniami).                                                                                                                        5. Dziecko samodzielnie sprawdza cały napisany tekst.                                                                                                                                                     6. Dorosły sprawdza tekst. Jeżeli znajdzie błędy, podaje ich liczbę.                                                                                                                                   7. Dziecko ponownie sprawdza tekst z pomocą słownika ortograficznego.                                                                                                                       8. Dorosły sprawdza poprawiony tekst. Jeżeli nadal są błędy, wskazuje tekst z którego dyktował zdania.                                                                       9. Dziecko porównuje napisany tekst ze wzorem i ostatecznie poprawia błędy.                                                                                                              10. Dziecko opracowuje błędnie napisane wyrazy (np. podaje zasady pisowni, wyrazy pokrewne, odmienia wyraz przez przypadki,wymienia na inne formy).

                            Proszę korzystać z zaleceń jednak nie przeciążać swojego dziecka.  Uczniom może być teraz naprawdę ciężko.


                                            Małgorzata Durma – terapeuta, rewalidator, socjoterapeuta



       

       

       

      Wsparcie podczas epidemii

      Rozmowa z dzieckiem o koronawirusie


                  Ze względu na rozprzestrzeniające się fałszywe informacje na temat COVID-19 oraz związany z nimi poziom lęku, przedstawiam Państwu opracowanie Amerykańskiej Akademii Psychiatrii Dzieci i Młodzieży dotyczącej rozmowy z dziećmi i adolescentami o aktualnych wydarzeniach:

      1.     Ważne jest, by stworzyć dziecku wspierające środowisko, aby czuło się bezpiecznie zadając pytania. Niewskazane jest jednak poruszanie tego tematu, jeśli dziecko nie wykazuje gotowości.

      2.     Odpowiadaj szczerze na zadawane Ci przez dziecko pytania.

      3.     Używaj łatwych i przystępnych dla dziecka słów. Dostosuj formę komunikacji do wieku, umiejętności i poziomu rozwoju dziecka.

      4.     Korzystaj z wiarygodnych źródeł informacji (np. raporty WHO czy gov).

      https://www.gov.pl/web/zdrowie/co-musisz-wiedziec-o-koronawirusie

      https://www.who.int/emergencies/diseases/novel-coronavirus-2019

      5.     Bądź przygotowany na to, by musieć wielokrotnie powtarzać informację lub wyjaśnienia. Wielokrotne pytanie o tą samą rzecz, może być formą poszukiwania przez dziecko wsparcia.

      6.     Razem z dzieckiem rozpoznajcie i nazwijcie uczucia, które mu towarzyszą. Pozwól dziecku odczuć, że jego pytania i zmartwienia są ważne i właściwe.

      7.     Pamiętaj, że dzieci podchodzą do każdej sytuacji bardzo osobiście. Mogą wykazywać oznaki zamartwiania się o krewnych, bliskich, przyjaciół i znajomych. Mogą bać się o własne bezpieczeństwo i bezpieczeństwo członków rodziny. Pytać o rodzinę lub znajomych mieszkających za granicą.

      8.     Wspieraj dziecko, ale nie dawaj obietnic bez pokrycia. Możesz zapewnić dziecku poczucie bezpieczeństwa w domu, ale nie możesz zagwarantować, że nikt w obrębie regionu nie zachoruje.

      9.     Uświadom dziecko, że osoby dotknięte koronawirusem otrzymują pomoc. To dobra okazja, by pokazać dzieciom, że gdy dzieje się coś przerażającego lub złego, zawsze można zwrócić się o pomoc i są ku temu odpowiednie służby.

      10.  Dzieci uczą się od najbliższych dorosłych: rodziców i nauczycieli. Będą obserwować Twoje zachowanie i reakcje na wiadomości dotyczące wirusa. Uczą się również poprzez słuchanie rozmów dorosłych, pamiętaj o tym.

      11.  Niewskazane jest nadmierne oglądanie przez dziecko telewizji i słuchanie wiadomości. Tego typu działania mogą wywoływać nadmierny lęk            i napięcie.

      12.  Dzieci, które doświadczyły poważnej choroby lub straty mogą być wyjątkowo wrażliwe i wykazywać nadmierne reakcje na obrazy i raporty prezentowane w mediach dotyczące choroby i śmierci. Te dzieci wymagają dodatkowej uwagi i wsparcia z Waszej strony.

      13.  Szczególnej troski i monitorowania wymagają następujące objawy ze strony dziecka: zaburzenia snu, nadmierne zamartwianie się, lęki na temat śmierci i choroby. Bardzo nasilone mogą wymagać konsultacji psychologicznej.

      14.  Mimo, że osoby dorosłe mogą być stale zainteresowane codziennymi wydarzeniami, pamiętajmy, że większość dzieci chce być po prostu dziećmi. Mogą nie wykazywać zainteresowania sytuacją lub nie chcieć myśleć o tym co dzieje się w kraju lub za granicą. Będą woleli grać w gry, bawić się, czy czytać książki i warto im na to pozwolić z zachowaniem aktualnych wskazań prozdrowotnych i profilaktycznych.

      Sytuacja zagrożenia zdrowia nie jest dla nikogo łatwa do zrozumienia i zaakceptowania. Nic więc dziwnego, że wiele dzieci może czuć się zagubionych, bądź wystraszonych. Jako dbający dorośli, możemy pomóc poprzez słuchanie oraz odpowiadanie w sposób wspierający, szczery i zrozumiały. Na szczęście często dzieci wykazują dużą odporność psychiczną na stratę czy chorobę, Ważne jest jednak, by tworzyć bezpieczne i otwarte środowisko, w  którym dzieci będą czuły się swobodnie zadając pytania. Możemy skutecznie pomóc dzieciom w radzeniu sobie w stresujących wydarzeniach i zminimalizować odczuwane napięcie.

       

      Na podstawie:

      Fassler, D. (2020). Talking with childrenaboutcoronavirus (COVID19). American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. [dostępny www.aacap.org 13.03.2020].