1. Jak wesprzeć dziecko w tym trudnym czasie? Co robić, by minimalizować obawy dziecka?

 

Towarzysz dziecku i bądź gotowa/y, by je wesprzeć. Staraj się być świadoma/y swoich lęków. To naturalne, że Ty również czujesz się nieswojo.

 

Spróbujcie potraktować ten czas jako moment zatrzymania i zadbania o więź, która daje dziecku największą siłę. 

 

Rozmawiajcie o sposobach radzenia sobie

Wykorzystajcie ten czas na przyglądaniu się własnym sposobom radzenia sobie z trudnymi sytuacjami. Bądźcie też ciekawi nowych sposobów radzenia sobie z napięciem, niepokojem. Rozmawiajcie z bliskimi. Możecie pytać też dzieci, co im pomaga, co chcą robić. Może potrzebują przytulenia, spędzenia czasu na wspólnym czytaniu książki, czy wspólnej grze. Może potrzebują ruchu: skakanka, turlanie czy gilgotki sprawią im radość i pozwolą na relaks.

 

Warto dużo czasu poświęcić na rozmowę o tym, jak zadbać o higienę. Bądźmy  przykładem, podkreślajmy wagę ograniczania kontaktów, mówmy o wadze mycia rąk, pokazujmy jak robić to poprawnie, bądźmy przy nich. Taka postawa uspokaja dzieci, gdyż pokazuje, że w trudnej sytuacji wiemy, co zrobić i że mamy jakiś wpływ. Przygotowujmy razem zdrowe posiłki, opowiedzmy dziecku, o istocie zdrowego odżywiania i jego wpływie na zwiększenie odporności. Najmniejsze rzeczy robione wspólnie, zmniejszają bezradność naszą i dziecka.

 

Metody dbania o higienę psychiczną, zapobiegania stresowi

Pozytywnie oddziałowuje uczenie dzieci technik radzenia sobie z emocjami. Warto pamiętać o ćwiczeniach oddechowych i ćwiczeniach fizycznych, zabawach, praktykach kształtujących uważność, czyli mindfulness, ćwiczeniach relaksacyjnych.

Należy również zwrócić uwagę na kształtowanie dialogu wewnętrznego, który powinien być wspierający. Świetnym sposobem na radzenie sobie ze stresem jest rozmowa, która redukuje jego poziom o 30%, czy też przytulanie się do bliskiej osoby, które bardzo mocno obniża napięcie, uspokaja układ nerwowy. Należy zwrócić również uwagę, aby u młodych ludzi budować samoświadomość myśli, uczuć, ale również ciała, które bardzo mocno sygnalizuje nam, co się z nami dzieje w danym momencie.

 

 

 

2. Komunikacja - Jak odpowiadać na trudne pytania dzieci na temat sytuacji związanej z koronawirusem?

 

• Przekazuj informacje zgodnie z prawdą, ale dostosuj swoje odpowiedzi do wieku rozwojowego dziecka.

   

• Pozwól sobie na słowo „nie wiem”, by unikać przekazywania niepotwierdzonych informacji na które możemy nie znać jeszcze odpowiedzi.

   

  Ważne jest zapewnienie dziecka, że może przychodzić do nas z każdym tematem i w miarę możliwości postaramy się wyjaśnić jego każdą wątpliwość. Miejmy odwagę rozmawiać z dziećmi o śmierci i chorobie. To naturalne momenty w życiu każdego człowieka, dziecko ma okazję naturalnie zmierzyć się z tematami, które są elementem życia.

 

 

Materiały użyte ze strony: https://rodzice.fdds.pl/ oraz https://dziecisawazne.pl/